تحلیل محتوای کتاب فارسی دوره ابتدایی از منظر توجه به آداب سخن گفتن

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان توجه به مولفه های آموزش آداب سخن گفتن در کتاب های فارسی دوره دوم ابتدایی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع تحلیل محتوا و جامعه آماری مشتمل بر کلیه کتاب های فارسی دوره دوم ابتدایی در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انتخاب گردید. روش تحلیل محتوا، آنتروپی شانون و واحد تحلیل متن، تصاویر و پرسش ها بود. حجم نمونه برابر با حجم جامعه انتخاب گردید و روایی ابزار تایید شده و پایایی پژوهش نیز با توجه به فرمول ویلیام اسکات ۹۸% محاسبه گردید. ابزار پژوهش فرم تحلیل محتوا بوده و شامل ۲۴ مولفه برای آموزش آداب سخن گفتن شناسایی گردید. یافته های پژوهش بیانگر این بود که بیشترین ضریب اهمیت مربوط به مولفه "بیان حق و پرهیز از دروغ" و کمترین ضریب اهمیت مربوط به مولفه "به کار بردن الفاظ زیبا و پسندیده" بود. با توجه به پژوهش حاضر می توان به این نتیجه رسید که کتاب های فارسی دوره دوم ابتدایی از لحاظ پرداختن به مولفه های آداب سخن گفتن وضعیت نسبتا خوبی داشتند، اما نوعی عدم توازن در توزیع و پرداختن به مولفه های آداب سخن گفتن در کتاب وجود دارد، به گونه ای که به برخی مولفه ها اصلا توجهی نشده بود.

کلیدواژه ها:

تحلیل محتوا ، کتاب فارسی دوره ابتدایی ، آداب سخن گفتن