بررسی نقش رویکردهای نوین در طراحی محتوا بر میزان یادگیری درس علوم تجربی ششم دانش آموزان ناحیه یک ارومیه

پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر رویکردهای نوین در طراحی محتوا، به ویژه روش پدیدارنگاری، بر میزان یادگیری درس علوم تجربی پایه ششم ابتدایی در ناحیه یک ارومیه است. این پژوهش از نظر هدف و ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر استراتژی و مسیر اجرا از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه ششم ناحیه یک ارومیه بود که از میان آن ها ۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون محقق ساخته ای مشتمل بر ۳۳ سوال چهارگزینه ای از مبحث های علوم تجربی بود که روایی آن با استفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. بررسی میانگین ها نشان داد که گروه آزمایش که با روش پدیدارنگاری آموزش دیده بودند، عملکرد بهتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. این نتایج بیانگر اثربخشی روش پدیدارنگاری در بهبود یادگیری مفاهیم علمی و درک عمیق تر مطالب درسی است. این پژوهش نشان می دهد که استفاده از رویکردهای نوین، به ویژه روش های تعاملی و دانش آموزمحور، می تواند به طور معناداری کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس را ارتقا دهد. بر این اساس، پیشنهاد می شود که معلمان و برنامه ریزان آموزشی از این رویکردها در طراحی و اجرای محتواهای درسی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

رویکردهای نوین ، طراحی محتوا ، یادگیری