نقش امیدواری تحصیلی بر آسیب پذیری و غیرقابل کنترل بودن دانش آموزان

امید واقعی به دنبال آن نیست که روی ادراک و افکار پرده بکشد. پس با خوش بینی کورکورانه متفاوت است. امید واقعی، واقعیت را در نظر می گیرد. در زمینه بیماری ها، امید واقعی به بیمار کمک می کند که به اطلاعات کافی و اغلب تهدید کننده درباره بیماریش و درمان هایش بهای بیشتری بدهد. امید، ترس را با جریان ژرف اندیشی منطقی به هم می آمیزد و آن را تعدیل می کند. بنابراین، ما می توانیم بدون بیم و هراس فکر کنیم و دست به انتخاب بزنیم. از طرف دیگر، ترس مهارنشده مانند موج جزر و مد بر امید اولیه چیره می شود، راه را بر دریافت عقلی اطلاعات می بندد و سایر احساسات را شسته و دور می ریزد. اسنایدر و همکاران ( ۱۹۹۱ ) نشان داده اند که امید به طور معنادار و منفی با اضطراب همبستگی دارد. زیرا امید فرد را در مقابل تصور و برداشت خویش از آسیب پذیری، غیرقابل کنترل بودن، و غیرقابل پیش بینی و نیز مداخلات ذهنی حراست می کند.

کلیدواژه ها:

امید به تحصیل ، یادگیری ، دانش آموزان