بررسی هویت اجتماعی از دیدگاه مدرن و پست مدرن در دانش آموزان ابتدایی

انسان به منزله موجودی یکپارچه، منسجم و عقلانی تصور می شد که واجد ویژگی های ذاتی و ثابت است. در واقع، نوعی جوهر ثابت و لایتغیر، هویت انسان را رقم می زند. در این شرایط، همواره یک خویشتن واقعی و فطری در زیر نقشی که انسان در اجتماع بازی می کرد، احساس می شد و فرد تلاش می کرد که این خویشتن واقعی را پیدا کند و دست کم در خلوت با آن روراست باشد. در دوران مدرنیته که هویت در متن و بطن گفتمان های نوین جای گرفت، مسئله ای به نام «فاعل شناسا» یا سوژه مطرح شد که انسان را در مرکز کهکشان قرار داد. انسان، توانایی، استعداد و عقلانیت او در متن گفتمان نوین جای می گیرد و اصالت انسان و هویت انسانی به منزله یک فاعل شناسا و سوژه صورت می پذیرد. در برداشت دیگر، هویت در رابطه با دیگران مهم شکل می گیرد. مید، کولی و تعامل گرایان نمادین برآنند که هویت در اثر تعامل میان خود و جامعه شکل می گیرد، اما این سوژه هنوز یک هسته مرکزی و جوهر اصلی دارد که همان «من واقعی» (مفعولی) است.

کلیدواژه ها:

هویت ، سلامت روانی ، دانش آموزان