ارتباط سازنده: پل تحول در آموزش و پرورش

ارتباط معلم و دانش آموز به عنوان یک فرآیند پیچیده و چندبعدی، از دیرباز مورد توجه پژوهشگران و نهادهای آموزشی قرار گرفته و در دهه های اخیر با ظهور فناوری های نوین و تغییر الگوهای آموزشی، به اهمیت بی سابقه ای دست یافته است. در این مقاله، با تکیه بر نظریه های روان شناختی، فرهنگی و آموزشی، سعی شده است تا ابعاد مختلف این ارتباط از منظر تاثیر آن بر انگیزه یادگیری، رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان و نیز بهبود عملکرد تحصیلی مورد بررسی قرار گیرد. از طریق مرور ادبیات موجود و تحلیل تجربیات معلمان و دانش آموزان، راهکارهایی عملی جهت ایجاد فضایی حمایتگر، صمیمی و مشارکتی در کلاس درس ارائه شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که ارتباط سازنده، علاوه بر انتقال دانش، زمینه ساز پرورش مهارت های ارتباطی، حل مسئله و تفکر انتقادی در میان دانش آموزان بوده و نقشی کلیدی در کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس آن ها دارد. نتیجه گیری این پژوهش تاکید بر ضرورت بازنگری در سیاست های آموزشی و سرمایه گذاری در بهبود مهارت های ارتباطی معلمان به عنوان یکی از مولفه های مهم تحول در نظام های آموزشی معاصر دارد.واژگان کلیدی: ارتباط، آموزش، ارتباط سازنده