بهینه سازی یادگیری از طریق رویکردهای آموزشی فردمحور: نقش تفاوت های فردی در ارتقای کیفیت تدریس

درک تفاوت های فردی در یادگیری دانش آموزان، یکی از چالش های اساسی در سیستم های آموزشی است. سبک های یادگیری، ویژگی های شناختی، انگیزه های درونی و ویژگی های شخصیتی، عواملی هستند که نحوه دریافت و پردازش اطلاعات را برای هر فرد متفاوت می سازند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تفاوت های فردی بر یادگیری و تدوین راهکارهای موثر برای تطبیق روش های تدریس با این تفاوت ها انجام شده است. با استفاده از روش های تحقیق ترکیبی، اطلاعات مرتبط با عملکرد تحصیلی، سبک های یادگیری و تاثیر روش های آموزشی متنوع مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که استفاده از راهبردهای تدریس شخصی سازی شده، مانند یادگیری مبتنی بر فناوری، روش های تعاملی و تدریس تطبیقی، موجب بهبود کیفیت یادگیری، افزایش انگیزه و ارتقای اعتمادبه نفس دانش آموزان می شود. همچنین، به کارگیری رویکردهای انعطاف پذیر در طراحی برنامه های درسی، موجب افزایش مشارکت و کاهش اضطراب تحصیلی در دانش آموزان شده است. این پژوهش پیشنهاد می کند که برای بهینه سازی فرایند تدریس، باید به جای استفاده از روش های یکسان و ثابت، از راهبردهای یادگیری تطبیقی بهره گرفته شود که قادر به پاسخگویی به نیازهای متنوع یادگیری باشند. یافته های این پژوهش می تواند در توسعه سیاست های آموزشی، برنامه ریزی درسی و طراحی محیط های یادگیری نوین مورد استفاده قرار گیرد.واژگان کلیدی: رویکردهای آموزشی، یادگیری، فردمحور