بررسی تاثیر استفاده از هوش مصنوعی در تدریس ریاضی بر بهبود انگیزه و عملکرد دانش آموزان در مقایسه با روش های سنتی

فناوری هوش مصنوعی (AI) امروزه به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای تحول در عرصه آموزش مطرح شده و کاربردهای آن در حوزه تدریس ریاضی نویدبخش تغییرات اساسی در شیوه های یاددهی است. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از هوش مصنوعی در تدریس ریاضی بر بهبود انگیزه و عملکرد دانش آموزان در مقایسه با روش های سنتی می پردازد. مدل تحقیق پیشنهادی بر مبنای ادغام الگوریتم های هوش مصنوعی در فرایند تدریس و یادگیری ریاضی طراحی شده است تا بتواند با فراهم آوردن محیط های یادگیری تعاملی و شخصی سازی شده، انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشد. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه های استاندارد، مصاحبه های عمیق با معلمان و دانش آموزان و مشاهدات میدانی در چندین مدرسه ابتدایی جمع آوری شده است (رضایی، ۱۳۹۸؛ حسینی، ۱۴۰۰؛ Anderson, ۲۰۲۱). نتایج اولیه نشان می دهد که استفاده از سیستم های هوش مصنوعی در تدریس ریاضی، موجب افزایش قابل توجهی در سطح انگیزه، مشارکت فعال و بهبود عملکرد ریاضی دانش آموزان نسبت به کلاس های سنتی گردیده است. علاوه بر این، داده های به دست آمده نشان می دهد که هوش مصنوعی از طریق ارائه بازخوردهای فوری و تحلیل دقیق عملکرد، امکان شناسایی نقاط ضعف و قوت دانش آموزان را فراهم نموده و به معلمان در تنظیم راهبردهای تدریس کمک می کند. بنابراین، پژوهش حاضر پیشنهاد می دهد که ادغام فناوری های هوش مصنوعی در سیستم های آموزشی، به ویژه در حوزه ریاضی، می تواند به عنوان عاملی کلیدی در تحول فرایند یاددهی و یادگیری محسوب شود. این پژوهش همچنین به بررسی چالش ها و موانع اجرایی در راه اندازی این فناوری پرداخته و راهکارهایی جهت رفع آن ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تدریس ریاضی ، انگیزه آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، روش های نوین