بررسی تاثیر روش تدریس معلم بر یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

روش تدریس معلم نقش حیاتی در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. این پژوهش به بررسی تفاوت تاثیر دو روش تدریس سنتی و نوین بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. روش تدریس سنتی که بر مبنای انتقال اطلاعات از معلم به دانش آموز استوار است، بیشتر بر حفظ مطالب تاکید دارد و تعامل کمتری بین معلم و دانش آموزان ایجاد می کند. در این روش، دانش آموزان به طور عمده نقش دریافت کننده اطلاعات را ایفا کرده و فرصت کمتری برای تفکر انتقادی یا تعامل فعال دارند. در مقابل، روش تدریس نوین بر یادگیری فعال، مشارکتی و مبتنی بر پروژه تاکید دارد. این شیوه به دانش آموزان امکان می دهد تا به طور مستقیم در فرآیند یادگیری مشارکت کرده و از فناوری های آموزشی برای گسترش دانش خود استفاده کنند. پژوهش ها نشان می دهند که تدریس نوین باعث افزایش انگیزه، بهبود درک مفهومی و تقویت مهارت های حل مسئله در دانش آموزان می شود. این روش ها همچنین فرصتی برای توسعه مهارت های اجتماعی و تفکر انتقادی فراهم می آورد که در نتیجه موجب بهبود عملکرد تحصیلی می گردد. در نتیجه، استفاده از روش های نوین تدریس به ویژه در دنیای امروز که به مهارت های پیچیده و تفکر خلاق نیاز دارد، می تواند تاثیر قابل توجهی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقالات و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گردآوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی آثار و نتایج بهره گیره از روش های تدریس بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، تدریس ، یادگیری ، عملکرد تحصیلی