بررسی کیفی نقش هوش مصنوعی در ارتقای فرآیند یادگیری درس ریاضی در پایه دوازدهم رشته تجربی (مطالعه موردی: دانش آموزان مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی شهرستان اندیمشک)

در دهه های اخیر، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری نوین در بهبود فرآیندهای آموزشی مطرح شده است. این پژوهش با رویکرد کیفی به بررسی نقش هوش مصنوعی در ارتقای یادگیری درس ریاضی در پایه دوازدهم رشته تجربی می پردازد. مطالعه موردی در دانش آموزان مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی شهرستان اندیمشک با استفاده از روش های مشاهده مشارکتی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و تحلیل اسناد آموزشی انجام شده است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم هوش مصنوعی بر بهبود درک مفاهیم ریاضی، افزایش انگیزه یادگیری و تسهیل فرآیند حل مسئله در میان دانش آموزان می باشد. یافته های به دست آمده نشان می دهد که استفاده از نرم افزارها و پلتفرم های هوش مصنوعی موجب بهبود تعامل دانش آموزان با مفاهیم انتزاعی ریاضی شده و فرصت های یادگیری تعاملی بیشتری را ایجاد نموده است. از سوی دیگر، پژوهش به چالش هایی همچون کمبود منابع فنی، مقاومت در پذیرش فناوری های نوین و نیاز به آموزش های تخصصی برای معلمان در بکارگیری بهینه این فناوری اشاره می کند. همچنین، نتایج حاکی از آن است که استفاده هوشمندانه از فناوری های نوین می تواند به توسعه مهارت های تفکر انتقادی و تحلیلی دانش آموزان کمک شایانی نماید. در پایان، این مطالعه با ارائه راهکارهایی برای بهبود زیرساخت های فناوری اطلاعات در مدارس و تدوین برنامه های آموزشی تخصصی، تلاش می کند تا زمینه ساز استفاده موثرتر از هوش مصنوعی در فرآیند تدریس و یادگیری ریاضی گردد. نتایج به دست آمده می تواند به عنوان مبنایی برای سیاست گذاران و مدیران آموزشی در طراحی و اجرای برنامه های نوین آموزشی در مدارس تیزهوشان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری ریاضی ، فرآیند یادگیری ، فناوری آموزشی ، مطالعه موردی ، روش های کیفی