بررسی جایگاه برنامه درسی در تقویت حس کنجکاوی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه برنامه درسی در تقویت حس کنجکاوی دانش آموزان انجام شد. کاستی های برنامه های درسی ایران از جمله دشواری دستیابی به اهداف عاطفی باعث فراموشی این اهداف در عمل شدند و در نتیجه، تعلیم و تربیت تنها به آموزش و آموزش نیز تنها به حیطه شناختی تقلیل پیدا کرد. امروزه پرورش کنجکاوی و پرسشگری در یادگیرندگان چالشی است که معلمان و متخصصان تعلیم و تربیت با آن رو به رو هستند. مولفه کنجکاوی و علاقه، بیان کننده علاقه به پیگیری اطلاعات جدید، اشتیاق نسبت به دانش نوین و میل به یادگیری است. کنجکاوی می تواند تحریک شود، باعث تغییر شود، یا به طور ناگهانی به پایان برسد. گرچه یادگیری در جامعه به شدت رقابتی و پیچیده امروز مهم است، اما این کنجکاوی است که سوخت انگیزشی برای یادگیری را در هر مرحله از روند آموزشی فراهم می کند. نوع پژوهش، کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که هنگامی که دانش آموزان کنجکاوی و پرسشگری دارند، آن ها در مورد خود و جهان پیرامون خود بیشتر یاد می گیرند. این قابلیت افراد را ترغیب می کند تا در مورد چیزی اطلاعات کسب کنند و سپس با محیط و دیگران تعامل کنند. کنجکاوی مغز را برای یادگیری پذیراتر می کند و همینطور که یاد می گیریم، از احساس یادگیری لذت می بریم. اگر معلمی بتواند حس کنجکاوی دانش آموزان را در مورد موضوعی که به طور طبیعی انگیزه یادگیری آن را دارند برانگیزد، آنها آمادگی بیشتری برای یادگیری چیزهایی دارند که به طور معمول آنها را خسته کننده یا دشوار می دانند.

کلیدواژه ها:

کنجکاوی ، انگیزه ، برنامه درسی ، برنامه درسی کنجکاو محور