بررسی ارتباط بین سبک های یادگیری و نتایج تحصیلی دانش آموزان در مدارس ابتدایی دولتی شهر تهران

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط میان سبک های یادگیری و نتایج تحصیلی دانش آموزان در مقطع ابتدایی است. سبک های یادگیری به مجموعه ای از ویژگی های فردی اشاره دارد که نحوه پردازش و ذخیره سازی اطلاعات توسط دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه بر آن است تا تاثیر سبک های یادگیری مختلف را بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی تحلیل کند. در این پژوهش، روش شناسی کمی با استفاده از ابزار پرسشنامه سبک های یادگیری و آزمون های تحصیلی برای جمع آوری داده ها به کار گرفته شده است. نمونه ی مورد مطالعه شامل ۲۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی از مدارس دولتی و خصوصی شهر تهران می باشد. ابزار مورد استفاده برای ارزیابی سبک های یادگیری، پرسشنامه ی VARK (ورک) و برای ارزیابی نتایج تحصیلی، نمرات امتحانی دانش آموزان در دروس مختلف بوده است. یافته ها نشان داد که سبک های یادگیری بصری، شنوایی و حرکتی تاثیرات متفاوتی بر نتایج تحصیلی دارند. به طور خاص، دانش آموزان با سبک یادگیری بصری و حرکتی عملکرد بهتری در دروس ریاضی و علوم داشتند، در حالی که سبک شنوایی تاثیر بیشتری در دروس زبان و هنر داشت. نتایج نشان دهنده ی این است که آگاهی معلمان از سبک های یادگیری دانش آموزان می تواند در طراحی فعالیت های آموزشی و ارتقاء کیفیت یادگیری نقش مهمی ایفا کند. در پایان، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی به گونه ای طراحی شوند که تنوع سبک های یادگیری در آن ها مدنظر قرار گیرد تا از این طریق، عملکرد تحصیلی دانش آموزان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، نتایج تحصیلی ، انگیزه تحصیلی ، تفاوت های جنسیتی ، آموزش ابتدایی