یادگیری مبتنی بر کنجکاوی و ترغیب پرورش روحیه پرسشگری در دانش آموزان

پرسشگری ازجمله ابزار معتبر و موثری است که راه به پاسخ ویقین می برد و نهادینه کردن این رسم نکوبه معنای دست گیری مخاطبان برای رسیدن به سرمنزل مقصود در جاده ی تعلیم وتربیت است. درجامعه ی امروز تربیت افراد پرسشگر، متفکر و منتقد، لازم وضروری می باشد واگر آن ها به جای درگیرشدن با مهارت های ساده و مجزا ازهم با فعالیت های پیچیده وکل نگر درگیرشوند، از این طریق برای چالش های دنیای فردا آمادگی بیشتری به دست می آورند. یادگیری پایدار در صورتی اتفاق می افتدکه یاد دهنده براساس پرسش های مخاطب طرز یاددهی خود را پی ریزی کندوهم ازآن روفرایندیادگیری رامتداوم کند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی می باشد، نحوه گردآوری اطلاعات نیز با استناد به منابع کتابخانه ای، کتب، مقالات، پایان نامه ها و اسناد اینترنتی می باشد. نوع تحقیق کیفی مبتنی بر شواهد و نظریه های مرتبط می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان تمامی مقاطع میباشند.

کلیدواژه ها:

پرسشگری ، دانش آموز ، معلم ، یادگیری