بررسی چگونگی تغییر و تحول مدارس به واسطه ی پیشرفت های هوش مصنوعی

در دهه های اخیر، جهان با سرعتی خیره کننده به سمت تحولات فناورانه گام برداشته و یکی از مهم ترین و چشمگیرترین این تحولات، ظهور و گسترش هوش مصنوعی بوده است. هوش مصنوعی که روزگاری تنها در حیطه ی داستان های علمی-تخیلی مطرح می شد، امروز به یکی از ابزارهای کلیدی در صنایع گوناگون تبدیل شده و دامنه ی تاثیرات آن به حوزه هایی همچون پزشکی، حمل ونقل، اقتصاد، و به ویژه آموزش و پرورش نیز گسترش یافته است. در این میان، مدارس به عنوان نهادهایی بنیادین در شکل گیری آینده ی فردی و اجتماعی انسان ها، به شکلی چشمگیر تحت تاثیر این فناوری قرار گرفته اند و روند تحول آن ها در سایه ی هوش مصنوعی، امری اجتناب ناپذیر و البته ضروری به نظر می رسد. مدارس امروزی با بهره گیری از سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند نیازهای فردی هر دانش آموز را شناسایی کرده و بر اساس آن برنامه ریزی آموزشی انجام دهند، به گونه ای که یادگیری اثربخش تر، هدفمندتر و همسو با توانایی ها و علایق فردی شکل گیرد. از سوی دیگر، معلمان نیز می توانند با اتکا به ابزارهای هوشمند، از فعالیت های تکراری رهایی یافته و تمرکز خود را بیشتر بر جنبه های خلاقانه، تعاملی و تربیتی فرآیند آموزش قرار دهند. این فناوری در کنار فرصت هایی که برای توسعه ی عدالت آموزشی، دسترسی گسترده تر به منابع علمی و تقویت مهارت های قرن بیست و یکم فراهم می سازد، چالش هایی نیز به همراه دارد که از جمله می توان به نگرانی های اخلاقی، حریم خصوصی داده ها، وابستگی بیش از حد به فناوری و کاهش تعاملات انسانی اشاره کرد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی چگونگی تغییر و تحول مدارس به واسطه ی پیشرفت های هوش مصنوعی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که پیشرفت های هوش مصنوعی تحولی بنیادین در ساختار، فرآیندها و رویکردهای آموزشی مدارس ایجاد کرده اند و با بهره گیری هوشمندانه از این فناوری، می توان زمینه ساز آموزش شخصی سازی شده، ارتقای کیفیت یادگیری و بهبود مدیریت آموزشی شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ، مدرسه ، یادگیری ، دانش آموزان