پیش بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی اعتیاد به اینترنت بر اساس بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان شهر تهران انجام گرفت. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی بوده و ماهیت آن توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند و تعداد نمونه آماری به روش غیرتصادفی در دسترس و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان محاسبه و تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ، بهزیستی روانشناختی ریف (نسخه کوتاه ۱۸ سوالی) و خودکارآمدی تحصیلی عبدالغفور و محمود اشرف بود که پایایی آن به کمک آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب برابر ۰.۸۵۷، ۰.۶۸۸ و ۰.۷۹۸ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد متغیر بهزیستی روانشناختی بر اعتیاد به اینترنت تاثیر معنادار ندارد و آن را پیشبینی نمی کند، اما خودکارآمدی تحصیلی بر اعتیاد به اینترنت موثر بوده و قادر به پیشبینی آن است. همچنین با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت بین خودکارآمدی تحصیلی و اعتیاد به اینترنت همبستگی منفی وجود دارد، به این معنا که هر چه خودکارآمدی تحصیلی کاهش یابد، اعتیاد به اینترنت افزایش می یابد و بالعکس.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، بهزیستی روانشناختی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان