بررسی اثر بخشی آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی زوجین با رویکرد گاتمن بر سبک فرزندپروری والدین در دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور آشخانه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی زوجین با رویکرد گاتمن بر سبک فرزندپروری والدین در دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور آشخانه است. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور آشخانه به تعداد ۲۰۷ است که بر اساس تشابه تحقیقی ۱۶ زوج انتخاب شدند و بر اساس نمونه گیری تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش هر کدام ۸ زوج تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون آزمودنی های هر گروه پرسشنامه سبک فرزندپروری بامرید را پاسخ دادند. زوجین گروه آزمایش در طی ۱۰ جلسه و هر جلسه به مدت ۵۴ دقیقه تحت آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی گاتمن قرار گرفتند. در حالی که گروه کنترل هیچ گونه جلسه آموزشی دریافت نکردند. در پایان اجرای طرح هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه های یادشده را تکمیل نمودند. داده های جمع آوری شده با روش آماری کواریانس تک متغیر و چند متغیر و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴ برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتیجه حاصل از این بود که آموزش مهارت های و الگوهای ارتباطی گاتمن سبک فرزندپروری مقتدر و سهل گیر تاثیرگذار است اما تاثیرگذاری در رابطه با آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی زوجین با رویگرد گاتمن با سبک فرزندپروری مستعبد مشاهده نشد. در نتیجه آموزش مهارت ها و الگوهای ارتباطی با رویکرد گاتمن می تواند بر سبک فرزندپروری مقتدر و سهل گیر اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی زوجین ، الگوهای ارتباطی زوجین ، رویکرد گاتمن ، سبک فرزندپروری والدین