بررسی نقش یادگیری مشارکتی بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان

یادگیری مشارکتی موقعیتی فراهم می گردد که در آن دانش آموزان مهارت های اجتماعی مورد نیاز را به صورت گروه همکار یاد می گیرند و قادر می شوند دانش و توانایی های یکدیگر را مورد بررسی قرار دهند و آن ها را تایید و یا رد کنند، به اندیشه های یکدیگر احترام بگذارند و دوستی های فراتر از دوستی های قومی، نژادی، جنسی و دیگر تقسیمات گروهی داشته باشند. روش های سنتی آموزشی، محیط کلاس را به عنوان جایی در نظر می گیرند که نقش معلم تنها ارائه اطلاعات به دانش آموزان است. دانش آموزان به صورت انفرادی یا رقابتی کار می کنند. در این روش دانش آموزان عموما در تالشند که نمره خود را بالا برند. در این کلاس ها اهداف، فردی است و این در تضاد با کلاس های مشارکتی است. یادگیری مشارکتی به یک روش آموزشی اشاره می کند که دانش آموزان در گروه هایی برای رسیدن به اهداف مشترک، کار می کنند. دانش آموزان، در یادگیری مشارکتی، جابه جایی اینکه به تنهایی کار کنند، از سهیم شدن در عقاید یکدیگر سود می برند و به همدیگر کمک می کنند که همه به نسبتی از موفقیت دست یابند. در حالی که کلاس های سنتی معلم محور است و معلم به عنوان ارائه دهنده اطلاعات است، کلاس های مشارکتی دانش آموز محور بوده و معلم تسهیل کننده بوده و دانش آموزان جویندگان اطلاعات هستند. آموزش مهارت های زندگی، نوعی کوشش است که در سایه آن نوجوانان ترغیب می شوند تا خلاقیت خود را به کار گیرند و به طور خودجوش راه های موثر را برای حل تعارضات و مشکلات زندگی خود بیابند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت های اجتماعی