نقش آموزش مهارتهای زندگی در مدارس ابتدایی در ارتقای سلامت روانی دانش آموزان

آموزش مهارت های زندگی به عنوان یکی از ارکان مهم در فرآیند تربیتی، تاثیر قابل توجهی در ارتقاء سلامت روانی دانش آموزان دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روانی دانش آموزان مدارس ابتدایی است. مهارتهای زندگی شامل توانایی هایی مانند خودآگاهی، مدیریت استرس، تصمیمگیری، حل مسئله، برقراری روابط موثر و تفکر خالق هستند که به کودکان کمک میکنند تا بهتر با چالش های زندگی مواجه شوند و سلامت روانی مطلوبی داشته باشند. در این پژوهش از روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا استفاده شده است. دادهها از طریق بررسی اسناد آموزشی و تحلیل برنامه های درسی مدارس ابتدایی جمع آوری شد. نتایج نشان داد که گنجاندن آموزش مهارت های زندگی در برنامه های درسی باعث کاهش اضطراب، افزایش اعتمادبه نفس، بهبود روابط اجتماعی و تق ویت تاب آوری دانش آموزان میشود. عالوه بر این، پیشنهادهایی برای طراحی و اجرای برنامه های جامع آموزشی در زمینه مهارتهای زندگی ارائه شده است. این پژوهش تاکید میکند که نظام آموزشی می تواند با تقویت این مهارتها، زمینه مناسبی برای بهبود سلامت روانی دانش آموزان فراهم کند. در این پژوهش از روش کیفی و تحلیل محتوای اسناد آموزشی برای جمع آوری دادهها استفاده شد. دادهها با استفاده از کدگذاری باز و محوری تحلیل گردید و یافته ها در قالب مقولههای اصلی و فرعی ارائه شد. این روش به دلیل عدم نیاز به نمونهگیری و امکان تحل یل عمیق محتوا، انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای زندگی ، سلامت روانی ، مدارس ابتدایی ، خودآگاهی ، مدیریت استرس