رابطه پریشانی روانشناختی و آمادگی گرایش دانشجویان به مواد مخدر

اعتیاد به مواد مخدر در حال حاضر به عنوان یک مشکل اجتماعی مطرح است که در زمینه های شخصیتی، روانی و تربیتی نیز در چگونگی ابتلا بدان از اهمیت زیادی برخوردار هستند ،از دیگر عواملی که نقش موثری در بازپروری معتادان دارد، نیز پریشانی روانشناختی است. روش این پژوهش با توجه به هدف آن از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها به صورت توصیفی بوده است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. در نهایت، تعداد ۶۰ نفر در نمونه در پژوهش شرکت کردند. از آزمون تحلیل کوواریانس (ANOVA) به منظور مقایسه استفاده شد. با توجه به اینکه متغیر های مورد پژوهش پارامتریک می باشند جهت بررسی همبستگی از همبستگی پیرسون استفاده کردیم. مقدار ضریب استاندارد (بتا) β، که تاثیر کمالگرایی در پیش بینی گرایش به اعتیاد منفی و ۰.۵۷۶ می باشد و با توجه به مقدار آزمون t و سطح معناداری آن که در جدول آمده است، این مقدار معنادار است. مقدار منفی β نشان می دهد که در صورت ثابت بودن سایر شرایط یا افزایش یک واحد در کمالگرایی به اندازه ۰.۵۷۶ واحد کاهش در نمره گرایش به اعتیاد خواهیم داشت. طبق نتایج به دست آمده، بین پریشانی روانشناختی افراد با گرایش به اعتیاد در آنها همبستگی مثبت وجود دارد. بدین معنا که با افزایش پریشانی روانشناختی هر فرد ، میزان گرایش به اعتیاد در او افزایش می یابد. پس فرضیه اصلی این پژوهش تایید می گردد.

کلیدواژه ها:

پریشانی روانشناختی ، اعتیاد ، گرایش به مواد مخدر