رابطه پریشانی روانشناختی و آمادگی گرایش دانشجویان به مواد مخدر

اعتیاد به مواد مخدر در حال حاضر به عنوان یک مشکل اجتماعی مطرح است که در زمینه های شخصیتی، روانی و تربیتی نیز در چگونگی ابتلا میزان زیادی از اهمیت برخوردار هستند. از دیگر عوامل که نقش موثری در بازبروری معتادان نیز پریشانی روانشناختی بوده است. روش پژوهش با توجه به نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها به صورت توصیفی است. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانشجویان می باشد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. در نهایت تعداد ۶۰ نفر در پژوهش شرکت کردند. از آزمون تحلیل کوواریانس (ANOVA) به منظور مقایسه استفاده شد. با توجه به متغیرهای مورد پژوهش از همبستگی پیرسون استفاده کردیم. مقدار ضریب استاندارد (β) که تاثیر کمالگرایی در پیش بینی گرایش به اعتیاد منفی β نشان می دهد که در صورت ثابت بودن سایر شرایط و با توجه به مقدار آزمون و سطح معناداری آن در جدول آمده است. این مقدار معنادار است. مقدار واحد کاهش در نمره گرایش به اعتیاد به اندازه ۰/۵۷۶ واحد کاهش خواهد داشت. بدین معنا که با افزایش پریشانی روانشناختی هر فرد، میزان گرایش به اعتیاد در افزایش پیدا می کند پس فرضیه اصلی این پژوهش تایید می گردد.

کلیدواژه ها:

پریشانی روانشناختی ، اعتیاد ، گرایش به مواد مخدر