نقش تربیت و سبک فرزندپروری در شکل گیری شخصیت

این مقاله به بررسی عمیق تاثیر سبک های مختلف فرزندپروری بر شکل گیری شخصیت کودکان و نوجوانان می پردازد. با مرور نظام مند پژوهش های داخلی و خارجی، نشان داده می شود که سبک تربیتی والدین نقش تعیین کننده ای در رشد ویژگی های شخصیتی، مهارت های اجتماعی و سلامت روانی فرزندان دارد. یافته ها حاکی از آن است که سبک مقتدرانه با ترکیب مناسب محبت و کنترل، موثرترین روش در تربیت شخصیت های متعادل و سازگار است. در مقابل، سبک های مستبدانه، سهل گیرانه و بی تفاوت هر کدام به شیوه ای متفاوت می توانند منجر به شکل گیری ویژگی های شخصیتی ناسازگار شوند. این مقاله با ارائه تحلیل های جامع و نمونه های عینی، راهکارهای عملی برای بهبود شیوه های فرزندپروری پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

تربیت کودک ، سبک های فرزندپروری ، رشد شخصیت ، روانشناسی خانواده ، سلامت روان