بررسی رابطه بین عوامل موثر بر پذیرش ابزارهای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی و قصد رفتاری معلمان

پیشرفت های اخیر در هوش مصنوعی (AI) نقش این فناوری را در آموزش افزایش داده و منجر به توسعه ابزارهای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی شده است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر قصد رفتاری معلمان برای استفاده از این ابزارها انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری شامل تمام معلمان مقطع ابتدایی شهر تهران بود. با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای ۲۲۰ نفری انتخاب و داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. ابزار پژوهش شامل سنجش متغیرهای سهولت ادراک شده، اعتماد ادراک شده، سودمندی ادراک شده، اثربخشی هزینه و نگرش های اثربخش بود. یافته ها نشان داد که سهولت ادراک شده و سودمندی ادراک شده بیشترین تاثیر را بر قصد رفتاری معلمان برای استفاده از ابزارهای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی دارند. همچنین، اعتماد ادراک شده به این فناوری نقش مهمی در پذیرش آن دارد، به گونه ای که معلمانی که اعتماد بیشتری به قابلیت ها و امنیت این ابزارها دارند، تمایل بیشتری به استفاده از آن نشان می دهند. علاوه بر این، اثربخشی هزینه به عنوان عاملی کلیدی مطرح شد، به این معنا که هرچه هزینه های پیاده سازی و استفاده از این ابزارها بهینه تر باشد، میزان پذیرش آن در میان معلمان افزایش می یابد. یافته ها همچنین حاکی از آن بود که نگرش های اثربخش نسبت به هوش مصنوعی، تاثیر مثبتی بر تمایل به استفاده از این ابزارها دارد. در مجموع، نتایج این پژوهش می تواند به سیاست گذاران آموزشی کمک کند تا بسترهای لازم را برای پذیرش و بهره گیری هرچه بیشتر از فناوری های هوش مصنوعی در فرایندهای آموزشی فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

قصد رفتاری ، هوش مصنوعی ، تکنولوژی آموزشی