چالش های ارائه برخط خدمات گفتار درمانی در ایران: یک مطالعه کیفی از دیدگاه آسیب شناسان گفتار و زبان

هدف: در دنیای امروز، پیشرفت های فناوری ارتباطات و اطلاعات موجب تغییرات شگرفی در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی شده است. گفتاردرمانی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و خدمات برخط گفتاردرمانی به عنوان یک روش نوین و کارآمد در دسترس بیماران قرار گرفته است.هدف مطالعه حاضر شناسایی چالش های ارائه برخط خدمات گفتاردرمانی از دیدگاه آسیب شناسان گفتار و زبان در ایران بود.  روش بررسی : مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی بود که در بازه زمانی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ انجام شد. در این مطالعه با روش نمونه گیری گلوله برفی آسیب شناسان گفتار و زبان که در دوران همه گیری کووید-۱۹سابقه حداقل یک سال فعالیت داشتند وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه های فردی و نیمه ساختاریافته انجام شد. مصاحبه ها به صورت مکالمه های صوتی و تصویری در بستر پیام رسان های واتس اپ و اسکایپ انجام شد. تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل اکتشافی صورت گرفت. یافته ها : در این مطالعه ۱۴ آسیب شناس گفتار و زبان( ۱۰ زن و ۴ مرد) با میانگین سنی ۲۹ سال در مطالعه شرکت داشتند. در مطالعه حاضر شش مضمون با عناوین نبود دستورالعمل های آموزشی و حرفه ای، مسائل اجتماعی فرهنگی، چالش های ارتباطی و تعاملی، موانع مالی، کاهش کیفیت فرایند ارزیابی و درمان و نبود نظارت بر جلسات درمانی شکل گرفت. هر طبقه نیز از چند زیر طبقه تشکیل شد که از مهم ترین آنها می توان به نبود آموزش های آکادمیک در ارتباط با ارائه برخط خدمات گفتاردرمانی، ادغام شدن فضای شخصی خانواده با فضای کار، سرعت پایین اینترنت برای برقراری ارتباط و ارسال داده ها، کیفیت پایین تصاویر اپلیکیشن های ایرانی، فیلترینگ پیام رسان های خارجی، نبود اپلیکیشن های اختصاصی و رسمی برای ارائه خدمات برخط، عدم تمایل خانواده برای پرداخت هزینه بالا برای جلسات آنلاین گفتاردرمانی، مشخص نبودن تعرفه خدمات برخط گفتاردرمانی، اجرا نشدن برخی از تکنیک های درمانی به طور صحیح، عدم ارزیابی صحیح و دقیق کودک، عدم تشخیص صحیح اختلالات گفتار و زبان، ورود افراد غیرحرفه ای به درمان های برخط و رعایت نشدن حقوق بیماران  اشاره داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که موانع  ساختاری، حرفه ای، فرهنگی و اخلاقی متعددی می تواند ارائه اثربخش خدمات برخط گفتاردرمانی در ایران را تحت تاثیر قرار دهد. برگزاری دوره های آموزشی در دانشگاه ها، تدوین دستورالعمل های مورد نیاز جهت رعایت حقوق درمانگران و بیماران، توسعه اپلیکیشن های اختصاصی و کارآمد و توسعه زیرساخت های ارتباطی با کیفیت مناسب می تواند امکان بهره مندی هر چه بیشتر این نوع از خدمات را در ایران فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

Speech-language therapy ، Telehealth ، Rehabilitation ، Iran ، کووید-۱۹ ، گفتار درمانی ، سلامت از راه دور ، توانبخشی ، ایران