ارزیابی رابطه اختلاط کاربری و پایداری شهری در شهرهای جدید نمونه مورد مطالعه شهر جدید پرند

شتاب شهرنشینی، توسعه پایدار شهرهای جدید را به چالشی اساسی تبدیل کرده است. در این راستا، استفاده کارآمد از زمین و ترویج شیوه های پایدار جهت تامین رفاه ساکنان و حفاظت از محیط زیست امری ضروری محسوب می شود. یکی از راهکارهای موثر در این زمینه، بهره گیری از مفهوم اختلاط کاربری زمین است که شامل ادغام کاربری های مختلف زمین در شهر، به منظور ایجاد فضاهای شهری پویا و انعطاف پذیر می شود. هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر کاربری ترکیبی زمین بر تحقق پایداری شهری در حوزه های اجتماعی، اقتصادی و زیست­محیطی و مدیریتی بوده است، که در محدوده شهر جدید پرند مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، از روش کمی و مدل معادلات ساختاری در نرم افزار آموس استفاده شده است. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه شهروندی بوده که نمونه مطالعه آن شامل ۴۰۰ نفر از ساکنان شهر جدید پرند بوده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که اختلاط کاربری اراضی توسعه پایدار شهری تاثیرگذار است که این تاثیرات از طریق دسترسی به سیستم حمل و نقل و دسترسی به خدمات، به ویژه در حوزه های پایداری زیست محیطی، مدیریتی، اقتصادی و اجتماعی موثر بوده است. به طور کلی، نتایج بخش مورد بررسی نشان می دهند که مدل مطرح شده با کارآیی مطلوبی ارتباطات متقابل بین عوامل مختلف را توضیح داده است. این اطلاعات قابل استفاده در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های شهری برای تعزیز پایداری شهری هستند و در بهبود کیفیت زندگی شهروندان نقش اساسی ایفا می کنند. توجه به اختلاط کاربری اراضی، به ویژه در محدوده شهرهای جدید، می تواند با توجه به ترتیبات معین، به سوی توسعه پایدار شهری حرکت کند.

کلیدواژه ها:

Land use mixing ، New city ، Parand ، Sustainable development ، Structural equation modeling. ، اختلاط کاربری ، شهر جدید ، پرند ، توسعه پایدار ، معادلات ساختاری .