بررسی اهمیت کاربرد هوش چندگانه بر ساختار و عملکرد کیفی آموزش و یادگیری در کلاس

اساس نظریه هوش های چندگانه، محترم شمردن تفاوت های افراد و تنوع فراوان روش های یادگیری است. معلم، به ویژه معلم ابتدایی، باید بداند که روش های تدریس برخاسته از یک هوش، روش معمولی غیرخالق است، ولی اگر در آن، از سه تا پنج نوع هوش استفاده شده باشد، توسعه یافته و نوآورانه محسوب می شود و اگر از پنج تا هشت هوش استفاده کند، روش تدریس خالق و کامال ابتکاری خواهد بود. کاربرد هوش های چندگانه، نه تنها به خالق تر شدن یاددهی معلم در کلاس کمک می کند، هوش های چندگانه می توانند نقش زیادی در یادگیری دانش آموزان داشته باشند. آگاهی از این نظریه، معلمان را برمی انگیزد تا روش های متفاوتی برای کمک به همه دانش آموزان کلاسشان بیابند. معلمی که از هوش های چندگانه استفاده می کند، با معلم کلاس های سنتی تفاوت زیادی دارد. در کلاس های سنتی، معلم معمولا روبه روی دانش آموزان می ایستد و سخن می گوید. چیزهایی را روی تخته می نویسد، از دانش آموزان سوالات مربوط به مطالب خوانده شده را می پرسد و منتظر می ماند دانش آموزان تکالیف نوشتاری خود را به پایان برسانند. اما در کلاس های مبتنی بر هوش های چندگانه، معلم به طور مرتب روش تدریس خود را از روش زبانی به دیداری و از دیداری به موسیقایی و همین طور تا آخر، تغییر می دهد و غالبا با روش های متنوع، به ترکیب این مقوالت هوشی می پردازد. در این مقاله به بررسی اهمیت کاربرد هوش چندگانه بر ساختار و عملکرد کیفی آموزش و یادگیری در کلاس می پردازیم.

کلیدواژه ها:

هوش چندگانه ، یادگیری ، آموزش ، دانش آموز ، معلم ، کلاس