بررسی زیبایی شناسی عناصر ادبی و بالغی سورهی قصص

قرآن، کالم خداوند و معجزهی جاودان پیامبر(ص)، سخنی بی نظیر و پیامی روشنگر است که در دل هر آیهی آن، هزاران نکته نهاده شده است. از جمله ویژگیهای قرآن، تصرفهای خیالی در زبان است که از طریق اسالیب علم بیان، یعنی: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه صورت می پذیرد. این کتاب ارزشمند به عنوان یک متن ادبی، در شیوه بیان، تمام اسلوبهای زبان ادبی را به کار گرفته است. در همین راستا در جستار حاضر با تکیه بر روش کتابخانه ای (توصیفی - تحلیلی) به بررسی مشخصهها و ویژگیهای عناصر ادبی و بالغی از جمله: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه در آیات سورهی مبارکه ی قصص می پردازیم و توانایی و اهداف قرآن کریم را در بهره گیری از این عناصر هنری نمایان می سازیم. دستاوردهای این پژوهش نشانگر این است که خداوند متعال باظرافت و هنرمندی غرض نهایی خویش را در پس این تصاویر هنری به گونه ای پوشانده است که عالوه بر خلق فضای ادبی در آیهها با ساختار کلی سوره نیز هماهنگی خاصی دارد. کاربرد تشبیه، استعاره و کنایه در سورهی قصص باعث تاثیرگذاری بر عاطفه و وجدان مخاطب و جذب آنها به سوی قرآن کریم شده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، سوره قصص ، تشبیه ، مجاز ، استعاره ، کنایه