تبیین ساختار هوشمندسازی مدارس مناسب با زیرساخت های نظام آموزشی کشور

بدنبال پیشرفت تکنولوژی و تغییرات در تجهیرزات الکیرونیگ، به کارگیری این تجهیرزا ت بروز و همگام شدن با آنها به عنوان الزمه ی موفقیت در همه ی زمینه های زندگی شناخته میشود. مدرسه ها بخاطر تعداد دانش اموزان بیشیر و جامع بودن آموزشهایشان در میان تمایم مراکز آموزشر، جایگاه خایص دارند. به همیرز جهت مدرسه هوشمند تبدیل به یک اصطالح بسیار رایج در جهان گش ته. در چند سال اخیر هوشمندسازی مدرسه ها بسیار مورد توجه وزارت آموزش و پرورش و مدیران مناطق مختلف قرارگرفته است. هم اکنون برنامه ریزان و کارکنان آموزش و پرورش با بکارگیری مدارس از فناوری ارتباطات و اطلاعات ( ICT .) مواجه هستند این افراد برای انجام برنامه هوشمند کردن مدارس در کمیرین زمان تنها مدارس را به فناوریهای رایانهای مجهز کردند. هم اکنون این موضوع وجود دارد که در ساختار آموزشر ایران تنها به تجهیرز مدارس به امکانات سخت افزاری بسنده شده و به همیرز علت تغییرات چشمگیری در کارکرد، ساختار و فرآیند آموزشر دیده نیم شود. این مورد از مزایای بسیاری از جمله آموزش دانش آموزان پژوهشمحور، تعلیم چند وجیه دانش آموزان، توسعه توانمندی های فردی و تعلیم اشخاص فهیم و آشنا به فناوری برخوردار است. مشخص است که نیم توان به تمایم این مزایا فقط با استفاده از تجهیرزات سختافزاری مدارس و بدون هیچ پیش نیازی دست یافت. در واقع مدرسه هوشمند با مدرسه مجازی متفاوت یم باشد. در مدارس هوشمند کارکرد اجتمایع مدرسه وجود دارد اما در مدرسه مجازی، نیاز به حضور فیرزیگ و پویای دانش آموز در مدرسه یم باشد. زیرا آموزش در مدرسه هوشمند به شکل گذشته نیست و به شکل معنادار و اکتشافز یم باشد.

کلیدواژه ها:

هوشمند سازی ، سبک های یادگیری ، دانش آموزان ، کالی درس