تحلیل ارتباط میان ویژگیهای ظاهری و خصوصیات درونی شخصیت ها در طراحی انیمیشن و طراحی کاکتر مبتنی بر آن

طراحی شخصیت در فیلمهای انیمیشن یک هنر پیچیده است که در آن ویژگیهای ظاهری شخصیت ها باید با خصوصیات رفتاری و روانی آنها هماهنگ باشد. این هماهنگی باعث می شود که بیننده بتواند درک بهتری از شخصیتها داشته باشد و آنها را بر اساس ویژگی های مثبت، منفی یا خنثی بودن نقششان در ذهن خود طبقه بندی کند. در آغاز فیلم، زمانی که بیننده هنوز با داستان آشنا نشده است، این ویژگیهای ظاهری به او کمک می کند تا شناخت اولیه ای از شخصیت ها پیدا کند. این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال است که فیلمهای انیمیشن تاثیرگذار از چه ویژگی های ظاهری برای معرفی خصوصیات شخصیت ها استفاده می کنند. فرضیه ی اصلی این پژوهش بر این استوار است که طراحان شخصیت با استفاده از فرم های طراحی، خصوصیات شخصیت ها را به مخاطب منتقل می کنند. برای آزمایش این فرضیه، شخصیت های انیمیشن داخل و بیرون (Inside out) برنده و نامزد جایزه در بخش طراحی شخصیت در جشنواره های مختلف به عنوان نمونه انتخاب شدند. ویژگی های ظاهری این شخصیت ها در سه گروه اصلی فرم، رنگ و بافت دسته بندی شدند تا بررسی شود که چگونه این ویژگی ها برای معرفی خصوصیات شخصیت ها مانند جنسیت، خصوصیات رفتاری، سن و اهمیت نقش به کار گرفته شده اند. نتایج نشان می دهد که فرم در بیان تمامی خصوصیات بیشترین استفاده را داشته است. بعد از فرم، رنگ در بیان اهمیت نقش بیشترین کاربرد را داشته و در نمایش جنسیت و خصوصیات شخصیت، بافت به عنوان دومین عامل موثر شناخته شده است. با توجه به یافته ها در انتها به طراحی چند کارکتر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی شخصیت ، انیمیشن ، ویژگیهای ظاهری