نقش معلمان در پرورش تفکر واگرا و خلاقیت در فرآیند آموزش روزمره

پرورش تفکر واگرا و خلاقیت در فرآیند آموزش روزمره، یکی از اصلی ترین ارکان تربیت و توسعه فردی و اجتماعی دانش آموزان است. تفکر واگرا به معنای توانایی خلق ایده ها و راه حل های جدید و متنوع برای مسائل پیچیده و حل نشده است. این نوع تفکر، دانش آموزان را قادر می سازد تا از چارچوب های ثابت فکری فراتر رفته و با استفاده از دیدگاه ها و روش های جدید به حل مشکلات بپردازند. نقش معلمان در پرورش این نوع تفکر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. معلمان باید قادر باشند فضای آموزشی را به گونه ای ایجاد کنند که دانش آموزان در آن احساس آزادی و حمایت کنند و بتوانند به راحتی ایده ها و افکار خود را بیان کنند. روش های تدریس خلاقانه، استفاده از فعالیت های گروهی، و ایجاد محیط های یادگیری انعطاف پذیر از جمله عواملی هستند که می توانند به پرورش تفکر واگرا و خلاقیت کمک کنند. محیط های یادگیری باید به گونه ای طراحی شوند که دانش آموزان در آن احساس راحتی و آزادی کنند و از خطاهای خود نترسند. تکنولوژی نیز با فراهم کردن ابزارها و منابع مختلف، می تواند به دانش آموزان کمک کند تا از روش های نوآورانه تری برای حل مسائل استفاده کنند. از طرف دیگر، استفاده از فعالیت های گروهی و تعاملات اجتماعی در کلاس درس باعث می شود که دانش آموزان بتوانند از دیدگاه های مختلف به یک مشکل نگاه کنند و به طور مشترک راه حل های جدید پیدا کنند. در این راستا، ارزیابی خلاقیت و تفکر واگرا نیز اهمیت زیادی دارد. ارزیابی هایی که به سنجش توانایی های مختلف دانش آموزان در حل مسائل و خلق ایده های جدید پرداخته و به آن ها بازخوردهای سازنده می دهند، می توانند به رشد خلاقیت کمک کنند. به طور کلی، این تحقیق به این نتیجه می رسد که برای پرورش تفکر واگرا و خلاقیت در دانش آموزان، باید توجه ویژه ای به روش های تدریس، محیط یادگیری، و روابط معلم و دانش آموز معطوف شود.

کلیدواژه ها:

معلمان ، پرورش ، تفکر واگرا ، خلاقیت ، آموزش ، روزمره