چگونگی تدریس با جهت گیری الهی- فرهنگی مبحث تابع در درس ریاضی عمومی

تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی یکی از بهترین روش ها برای ایفای نقش تربیتی استاد به شکل گفتاری است؛ یعنی آموزش دروس تخصصی به دانشجویان به گونه ای که دانشجو به خداشناسی، دین داری و خودباوری نزدیک تر شود. ضرورت تدریس با این شیوه، این است که دانشجویان ضمن کسب علم، ایمان شان نیز تقویت می گردد و باعث می شود دانش آموختگان دانشگاه نسبت به زمان ورود به دانشگاه مومن تر و متدین تر شوند. بنابراین یکی از ضروری ترین اقدامات در این خصوص، تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی است. تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی، اهدافی از جمله آموزش برای رضای خدا، آموزش علم همراه با اخلاق و تربیت و همچنین تربیت دانشجو به گونه ای که علم خود را برای خدمت به بشر و آرامش و آسایش و تعالی او به کار گیرد، به دنبال دارد. باور قلبی، علاقه مندی و مهارت استاد از مقدمات تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی است؛ بدون اعتقاد قلبی و تمایل درونی، استفاده از این روش تدریس، بی فایده و گاهی هم مخرب است. استاد می تواند برای بیان مطالب دینی در خلال مباحث درسی از روشهای مختلفی از جمله پیوند و گریز الهی فرهنگی استفاده نماید. در این مقاله سعی شده است برای تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی مبحث تابع، در درس ریاضی عمومی روشهایی ارائه گردد

کلیدواژه ها:

جهت گیری ، جهت گیری الهی- فرهنگی ، پیوند و گریز ، ریاضی عمومی ، تابع