تاثیر موسیقی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر موسیقی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی به شیوه علی- مقایسه¬ای بود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه هنرجویان در کلاس¬های موسیقی شهرستان شیراز در سال ۱۴۰۰ بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این راستا ۵۰ نفر از دانش¬آموزان دوره ابتدایی شهر شیراز که دوره آموزش موسیقی دیده بودند با ۵۰ نفر از دانش¬آموزانی که براساس جنسیت و پایه تحصیلی همتاسازی شدند و آموزش موسیقی ندیدند، انتخاب گردیدند و با استفاده از مقیاس خلاقیت تورنس (۱۹۷۴) و آزمون ریاضی محقق ساخته ارزیابی شدند. روایی وپایایی ابزرها بررسی گردید و برای تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار SPSS (نسخه ۲۴) استفاده شد. یافته¬ها: یافته¬ها نشان داد که در خلاقیت و ابعاد آن تفاوت معنی¬داری به نفع دانش¬آموزانی که آموزش موسیقی دیده اند وجوددارد. از نظر تعامل گروه و جنسیت تفاوت معنی¬داری مشاهده نگردید. همچنین در بررسی تفاوت بین ابعاد خلاقیت در دانش¬آموزانی که آموزش موسیقی دیده¬اند، نتایج نشان داد بعد سیالی، بیشترین میانگین و بعد ابتکار کمترین میانگین را نشان داد. همچنین در نمره ریاضی دانش¬آموزان بر اساس گروه، جنسیت، تعامل گروه و جنسیت تفاوت معنی¬داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: . پژوهش حاضر تاییدی بر نقش آموزش موسیقی بر پرورش توانایی خلاقیت بر دانش¬آموزان بود. نظم، هماهنگی، سیالی و توان بداعت و دقت و توجه در پرداختن به موسیقی از عواملی است که نقش مهمی در پرورش خلاقیت دارد وبنظر می رسد توجه برنامه ریزان و معلمان به این امر ضروری است.

کلیدواژه ها:

سیالی ، ابتکار ، انعطاف پذیری ، بسط ، خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی ریاضی ، موسیقی