عوامل تاثیرگذار بر تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش با نقش تعدیل گر نوجویی فراگیران

زمینه: بسیاری از کشورها برای بهبود تجربه آموزشی نسل جوان از فناوری های نوین استفاده می کنند. پذیرش این فناوری ها توسط فراگیران برای موفقیت و توسعه موسسات آموزشی حیاتی است. فناوری هایی مانند واقعیت مجازی می توانند کیفیت آموزش را بهبود بخشند و محیط های آموزشی جذاب تری ایجاد کنند. شناخت عوامل موثر بر پذیرش این فناوری ها و فراهم کردن شرایط مناسب برای استفاده از آن ها ضروری است. هدف: هدف این مقاله بررسی عوامل تاثیرگذار بر تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش و نقش تعدیل گر نوجویی فراگیران در این فرآیند است. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی – توصیفی است و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. بررسی مدل پژوهش از طریق پرسش نامه آنلاین و تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار وارپ پی ال اس نسخه ۳ استفاده شد. یافته: اگرچه نوجویی بخشی از مدل نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری نبوده است، اما تاثیر آن به عنوان پیش بینی کننده حیاتی برای پذیرش محصول جدید بر عملکرد مورد انتظار، تلاش مورد انتظار، نفوذ اجتماعی، شرایط تسهیل کننده و نگرش به استفاده بر روی عامل اصلی تحقیق یعنی تمایل به استفاده از فناوری واقعیت مجازی در آموزش مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: در نتیجه، پژوهش حاضر نشان داد که فناوری واقعیت مجازی به عنوان یک نوآوری موثر در آموزش می تواند با ایجاد محیط های آموزشی تعاملی و غنی، به یادگیری عمیق تر و موثرتر کمک کند. با وجود برخی معایب مانند هزینه های بالا و تضعیف تعاملات انسانی، واقعیت مجازی می تواند ارزش زیادی در بهبود کیفیت آموزش، یادگیری مشارکتی و دسترسی جهانی به منابع آموزشی ایجاد کند. این مطالعه پیشنهاد می کند که با ایجاد زیرساخت های مناسب و ارتقاء انتظارات مثبت از طریق آموزش و پشتیبانی فنی، می توان بهره وری و اثربخشی این فناوری را در حوزه آموزش افزایش داد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری ، فناوری های خلاقانه ، نوجویی مصرف کننده.