بررسی تاثیر سیاست های درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت کارکنان با نقش تعدیل گر رفتار سیاسی

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر سیاستهای درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت آنان با نقش تعدیل گر رفتار سیاسی است. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی - کاربردی و جامعه مورد مطالعه در این پژوهش ۲۶۴ نفر از مدیران و معاونین بانک مرکزی است. در این پژوهش برای سنجش سیاستهای ارزیابی عملکرد از پرسشنامه استاندارد سیاست های اداک شده ارزیابی عملکرد پوون (۲۰۱۳) شامل ۱۵ گویه، برای خلاقیت کارکنان از پرسشنامه استاندارد تورنس (۱۹۷۹) با ۲۰ گویه در ۴ بعد سیالی، انعطاف، ابتکار، بسط و برای رفتار سیاسی کارکنان از پرسشنامه استاندارد رفتارهای سیاسی دوبرین (۱۹۷۸) شامل ۱۵ گویه در سه بعد عوامل فردی، مدیریتی و سازمانی استفاده شده است. لازم به ذکر است با توجه به غیرنرمال بودن توزیع داده ها برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS۳ استفاده شده است. یافته ها: یافته ها این پژوهش نشان می دهد که ادارک کارکنان از سیاستهای ارزیابی عملکرد بر خلاقیت با نقش تعدیل گر رفتار سیاسی کارکنان تاثیر قابل توجهی دارد. همچنین سیاستهای درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت، سیالی، بسط جزئیات، ابتکار و انعطاف موثر است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق سازمان های دولتی می توانند با مدیریت ادارک کارکنان در خصوص سیاستها و خط-مشی ها ارزیابی عملکرد بر خلاقیت آنان تاثیرگذار باشند، اما توجه به نقش تعدیل گر رفتار سیاسی ضروری است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، خلاقیت ، رفتار سیاسی ، سیاست های ادراک شده