حقوق عمومی داخلی با اتکا به نظریه حکمرانی مطلوب

همانطور که مشخص است واژه حقوق از حق گرفته شده است،حق واژه ای است که در معانی راست و درست و همچنین در معنی در واقع یعنی آنچه فرد یا پدیده ای سزاواری آن را دارد، به کار می رود.حق به معنای شایستگی داشتن موجودی نسبت به چیزی است. مراد از «موجود»، صاحبان حق، و مقصود از«چیز»، متعلق حق است که گاهی بر یک صفت، انجام شدن، انجام دادن یا ترک کردن یک عمل صدق میکند. بر اساس این تعریف، همه صاحبان حق، شایستگی و لیاقت داشتن متعلق حق را دارند. فرقی نمی کند که صاحب حق، مجرد باشد یا مادی؛ دارای حیات باشد یا بی جان؛ مختار باشد یا مجبور. همانگونه که برترین موجود در جهان - یعنی خداوند - میتواند دارای حق باشد، پستتربن موجود درجهان نیز میتواند شایستگی چیزی را داشته باشد و همانگونه که موجود کامل مختار را می توان صاحب حق تلقی کرد، موجودات بی اختیار نیز می توانند صاحب حق باشند. پس لازمه لیاقت داشتن صاحب حق،مختار بودن وی نیست. ازاینرو، افزون بر کودکان و حیوانات، گیاهان و جمادات نیز می توانند دارای حق باشند،منظور از حقوق داخلی کشورها هم بی نیاز به فهمیدن واژه حق نیست،شاید بتوان به طور کلی حقوق داخلی کشورها را حقوقی نام برد که اغلب برای هر تمدن اساسی تلقی می شود، زیرا آنها به عنوان ستون های تثبیت شده جامعه و فرهنگ در نظر گرفته می شوند.

کلیدواژه ها:

حقوق داخلی ، نظریه حکمرانی مطلوب ، حاکمیت قانون ، حقوق عمومی