نقش هوش مصنوعی در شناسایی و تطبیق با سبک های یادگیری فردی دانش آموزان

پاسخگویی به تنوع فزاینده دانش آموزان و تفاوت های فردی آنان، از جمله سبک های یادگیری، یکی از اهداف اصلی آموزش شخصی سازی شده است. با این حال، شناسایی دقیق سبک های یادگیری و تطبیق مستمر روش های آموزشی با آن ها به صورت دستی، برای مربیان بسیار چالش برانگیز است. فناوری هوش مصنوعی (AI) با قابلیت های پیشرفته خود در تحلیل داده و ایجاد سیستم های تطبیقی، به عنوان راهکاری بالقوه برای غلبه بر این چالش ها مطرح شده است. هدف این مقاله مروری، تحلیل نقش هوش مصنوعی در شناسایی الگوهای رفتاری مرتبط با ترجیحات و سبک های یادگیری فردی دانش آموزان و همچنین ظرفیت های آن در تطبیق پویای تجربیات یادگیری با این ویژگی ها است. با این حال، با توجه به شواهد علمی محدود در حمایت از اثربخشی تطبیق آموزش با سبک های یادگیری، تاکید می شود که استفاده از AI در این زمینه باید با احتیاط فراوان صورت گیرد. خطر تقویت مفاهیم پداگوژیک ضعیف، کلیشه سازی دانش آموزان و محدود کردن تجربیات یادگیری آنها وجود دارد. نتیجه گیری می شود که پتانسیل واقعی AI ممکن است بیشتر در شناسایی ترجیحات رفتاری مستدل، ارائه تنوع و انتخاب به فراگیران، و تطبیق بر اساس عملکرد باشد تا پایبندی سفت و سخت به مدل های سبک یادگیری. کاربرد اخلاقی، شفاف و انعطاف پذیر AI، با تمرکز بر توانمندسازی فراگیر به جای طبقه بندی او، امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سبک های یادگیری ، یادگیری تطبیقی ، شخصی سازی یادگیری ، مدل سازی کاربر