بررسی آزمایشگاهی عملکرد مهارهای دوصفحه ای بازشو با تغییرات مساحت و فاصله بین صفحات در خاک های ماسه ای

مهارها اعضایی کششی هستند که بااتصال به سازه و قرارگیری در عمق مناسب در زمین می توانند با ایجاد ایمنی در برابر نیروهای بیرون کشیدگی مقاومت کنند. انواع مختلفی از مهار ها برای پایدارسازی در مناطق دریایی و خشک معرفی شده اند. این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی مهارهای دوصفحه ای بازشونده در خاک می پردازد. با توجه به جدید بودن مهارهای صفحه ای بازشونده، این مطالعه به ارزیابی تاثیر عواملی همچون نحوه توزیع مساحت در صفحات مهار، سرعت بیرون کشش، فاصله بین صفحات و دانسیته نسبی خاک بر ظرفیت بیرون کشش نهایی پرداخته است. این ارزیابی با استفاده از مدل سازی فیزیکی بر روی مهارهای صفحه ای بازشو مدفون در بستر ماسه ای انجام شده است. جهت تحلیل نحوه شکل گیری گوه های گسیختگی و بسیج شدگی حجم خاک قرارگرفته بر روی صفحات، از روش سرعت سنجی تصویری ذرات استفاده شد. نتایج نشان داد که با ثابت نگه داشتن مساحت صفحات و تنها با تغییر نحوه توزیع مساحت از حالت مهار دوصفحه ای با مساحت برابر به حالتی که مساحت بیشتری در صفحه پایینی توزیع شده باشد، ظرفیت بیرون کشش مهار ۱.۵ برابر افزایش می یابد. همچنین، بررسی عملکرد مهار دوصفحه ای بازشو تحت سرعت های بیرون کشش مختلف نشان داد که سرعت بیرون کشش مهار در خاک های ماسه ای تاثیر اندکی بر ظرفیت بیرون کشش دارد. علاوه بر این، در بین سرعت های مورد بررسی، بیرون کشش مهارها با سرعت ۱۰ و ۳۰ میلیمتر بر دقیقه به ترتیب در خاک با دانسیته نسبی پایین و بالا موجب به دست آمدن بیشینه نیروی بیرون کشش مهار شده است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی فیزیکی ، مهار دوصفحه ای بازشونده ، توزیع مساحت در صفحات ، سرعت بیرون کشش ، سرعت سنجی تصویری (PIV)