فرآیند پرستاری بر اساس مدل سیستمی بتی نیومن : یک مطالعه موردی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 28

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED10_046

تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: استفاده صحیح از مدل ها و نظریه های پرستاری گام مهمی در ارتقای استانداردهای مراقبت از بیمار و کیفیت زندگی است. اضطراب و استرس، پیامد جدایی ناپذیر بیماری و بستری شدن در بیمارستان، است. استفاده از ساختاری مناسب در مراقبت از بیماران، بهبود مددجو و اطمینان از روند درمان موثر را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف استفاده از فرآیند پرستاری بر اساس مدل سیستمی بتی نیومن در ارائه مراقبت پرستاری جامع از مددجویی، که به دل یل جراحی ویپل در بیمارستان بستری بود، انجام شد. گزارش بیمار: بیمار آقای ع-م، ۶۶ سال و متاهل می باشد. مددجو از درد شکم، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها و کاهش وزن رنج می برد. وی به دلیل ابتال به کارسینوم پری آمپولری، تحت عمل جراحی ویپل قرارگرفت. فرآیند پرستاری مراقبت از مددجو بر اساس مدل بتی نیومن در سه اصل تشخیص های پرستاری، اهداف پرستاری و نتایج پرستاری طراحی شده است. مددجو بر اساس مدل نیومن مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل استرس زای درون فردی (فیزیولوژیکی، روانی، اجتماعی-فرهنگی و معنوی)، استرس های بین فردی و استرس های برون فردی مشاهده و سه تشخیص پرستاری برای مددجو تعیین شد. سپس مراقبت پرستاری بر اساس سه سطح پیشگیری (اولیه، ثانویه، ثالثیه) که از دیدگاه نیومن مهم هستند، ارائه شده است. یافته ها: نتایج حاکی از مطلوبیت مراقبت و رضایت مددجو در ارزیابی مراقبتهای پرستاری بر اساس مدل نیومن است. تشخیص اول، درد حاد مربوط به وجود زخم جراحی روی شکم ثانویه به کارسینوم پری آمپلی بود. در ارزیابی ، بیمار به صورت شفاهی گفت که درد کاهش یافته و نمره مقیاس درد نیز صفر است. حالت چهره او نیز نشان داد که او از درد تسکین یافته است. تشخیص دوم، عدم تحمل فعالیت مربوط به خستگی که ثانویه به محدودیت های غذایی شناسایی شد. در ارزیابی پس از اجرای نظریه، مددجو به صورت شفاهی بیان داشت که سطح فعالیت او بهبود یافته است و می تواند برخی از فعالیت های خود را با کمک انجام دهد. تشخیص سوم، اختلال در تحرک فیزیکی مربوط به وجود پانسمان، درد در محل برش جراحی بود. در ارزیابی مددجو به صورت شفاهی بیان داشت که تحرک فیزیکی او بهبود یافته است. او می تواند با حداقل حمایت و فعالیت کند. این مدل به شناسایی جنبه های مختلف عوامل استرس زای بین فردی، درون فردی و برون فردی آقای ع-م کمک کرد. کاربرد ا ین نظریه نشان داد که چگونه می توان از مداخالت پیشگیری اولیه، ثانویه و ثالثه برای حل مشکلات در مددجو استفاده کرد. بنابراین استفاده از این مدل به عنوان چارچوبی در ارائه مراقبت های پرستاری از مددجویان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

مدل سیستمی بتی نیومن ، نظریه پرستاری ، مطالعه موردی

نویسندگان

ملیحه کابوسی

دانشجوی دکتری پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.

خدیجه یزدی

دانشیار، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.