اثر تحسین و بازخورد مثبت در تقویت اعتماد به نفس دانش آموزان دبستان دخترانه
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAVAN07_852
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1404
چکیده مقاله:
اعتماد به نفس یکی از عوامل کلیدی در رشد شخصیتی، روانی و تحصیلی دانش آموزان است. دوران دبستان، مرحله ای حساس برای شکلگیری و تقویت این ویژگی اساسی است که می تواند بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و توانایی مقابله با چالش ها تاثیر بگذارد. در این مقاله، نقش تحسین و بازخورد مثبت به عنوان ابزارهایی موثر در افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان دبستانی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که تحسین و بازخورد مثبت نه تنها حس ارزشمندی و توانمندی را در دانش آموزان تقویت می کند، بلکه انگیزه آن ها را برای یادگیری و پیشرفت افزایش می دهد. این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه آماری شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان سال پنجم دبستان دولتی دخترانه شیوا صبوری (سنین ۱۱ تا ۱۲) سال در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ می باشد. سوالات مرتبط با میزان تحسین و بازخورد مثبت و تاثیر آن بر اعتماد به نفس. پرسشنامه دارای ۳۲ سوال بسته با مقیاس لیکرت پنج گزینه ای بوده است. برگزاری جلسات توجیهی با معلمان برای آشنایی با اهداف پژوهش و نحوه تکمیل پرسشنامه انجام شد. جمع آوری پرسشنامه ها و وارد کردن داده ها به نرم افزار SPSS جهت تحلیل. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. آزمون هایی مانند آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرهای تحقیق به کار گرفته شدند. نتایج نشان داد که بازخورد مثبت که به صورت مشخص و مرتبط با تلاش ها و دستاوردهای واقعی کودک ارائه می شود، تاثیر چشمگیری بر رشد شخصیتی و تحصیلی دارد. این نوع بازخورد به دانش آموزان کمک می کند تا تلاش های خود را ارزشمند بدانند و به اهمیت پشتکار در رسیدن به اهداف پی ببرند. همچنین، تحسین مناسب باعث کاهش اضطراب و ترس از شکست شده و نگرش مثبت نسبت به یادگیری را در کودکان تقویت می کند. علاوه بر این، تحسین و بازخورد مثبت بر روابط اجتماعی دانش آموزان نیز تاثیر دارد. کودکانی که از سوی معلمان و همسالان خود مورد تحسین قرار می گیرند، تمایل بیشتری به همکاری گروهی دارند، مهارت های ارتباطی بهتری از خود نشان می دهند و در مدیریت تعارضات اجتماعی موفق تر عمل می کنند. این رویکرد باعث می شود که دانش آموزان احساس تعلق بیشتری به محیط مدرسه داشته باشند و روابط سالم تری با دیگران برقرار کنند. تمرکز بر تلاش به جای نتیجه، مشخص بودن بازخورد، اجتناب از تحسین غیرواقعی و ترکیب بازخورد مثبت با توصیه های سازنده، از جمله عواملی هستند که می توانند تاثیر بازخورد را به حداکثر برسانند. این اصول به معلمان و والدین کمک می کند تا نقش مهمی در شکلدهی اعتماد به نفس کودکان ایفا کنند. با ایجاد محیطی حمایتی و ارائه بازخورد مثبت، می توان زمینه ای برای رشد همه جانبه دانش آموزان دبستانی فراهم کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیم دانش یزدی
دبستان دولتی دخترانه شیوا صبوری