بررسی رابطه بین انگیزه پیشرفت و شیوه فرزندپروری در بین دانش آموزان

شیوه فرزندپروری و تربیت کودکان در بین والدین یکی از مهم ترین و طبیعی است که والدین بر عهده دارند و طبیعی آنها در بین فرزندان سازندگی و افرینندگی و سازماندهی می باشد. صیانت در جهت رسیدن به انسانی کامل و متحرک و موثر بوده که جهت بقای وجود، صیانت نفس و انجام وظایف والدینی و اجتماعی آماده شوند بدین گونه که قادر باشند زندگی خود و دیگران را تضمین سازند. شیوه های فرزندپروری از طریق والدین باید با نظر گرفتن اصول و قوانین مشخص شده باشد که خدای ناکرده مشکلات حل نشده ای را با گذشت زمان برای فرزند به وجود نیاورد. پرورش فردی که مواد به معنای اعم کلمه است وجهت رفع نیازمندی های فرزند به مساله دروی فرزندپرورش فردی بنوان در جهت رسیدن فرزندان کوچک بر عهده والدین است که با توجه به انگیزه مساله دروی فرزند و شیوه مساله فرزندپروری بنوان در جهت رسیدن فرزندان به وضع سعادت اقدامات لازم را به عمل آورد که با توجه به این تحقیقات و ارائه مطالب جدید جهت بررسی مساله شیوه دروی فرزندان می توان میزان موفقیت فرزندان را گسترش داد. آدمی موجودی شکست ناپذیر است می توان ریویدادها را ادراک کرد به ضرورت های پیچیده بزرگ، اطلاعات را به خاطر آورد، مسائل را حل کند و نقشه ها را علمی سازد. این مشاهیر پیچیده ممکن است برای مقابله به کار رفته شود "نقشه جنگ" را طرح کند به اشتغالات فضایی پردازند انسان دیگر را تحقیر کند یا بیماری را نوازش کند و با لاگرد خواهد کرد منوط به طریق به انگیزش او دوستی باشد. البته ادمی استعدادهای خود را صرف چه هدفی خواهد کرد منوط به انگیزش او است.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، انگیزه پیشرفت ، دانش آموزان ، والدین ، مساله تربیتی ، اشتغالات فضایی