اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر نشخوار فکری، معنای زندگی و تحمل پریشانی زنان تحت درمان دارویی مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر نشخوار فکری، معنای زندگی و تحمل پریشانی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس شهر اهواز است. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل تمامی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) است که به انجمن ام اس اهواز که در بازه زمانی بهمن ماه ۱۴۰۲ تا تیر ماه ۱۴۰۳ مراجعه نموده و توسط پزشک متخصص و متخصص بالینی در مصاحبه بالینی تشخیص قطعی بیماری ام اس داده شده است. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. در مرحله اول، ۷۲ بیمار ام اس شناسایی شدند که ۴۰ نفر از آن ها، جهت شرکت در پژوهش، به صورت تصادفی ساده (قرعه کشی) انتخاب شدند. سپس، این افراد به صورت تصادفی ساده به ۲ گروه ۲۰ نفره تقسیم شدند و در نهایت، به صورت تصادفی ساده به گروه آزمایشی و گروه گواه گمارده شدند (۲۰ نفر در گروه آزمایشی و ۲۰ نفر در گروه گواه). ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نشخوار فکری نولن-هوکسما و مارو (۱۹۹۱؛ ترجمه باقری نژاد و همکاران؛ ۱۳۸۹)؛ پرسشنامه معنای زندگی استگر و همکاران (۲۰۰۶؛ ترجمه مصرآبادی و همکاران، ۱۳۹۲) و پرسش نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵؛ ترجمه علوی، ۱۳۸۸)؛ بود. داده های آماری با استفاده از تحلیل کو واریانس چندمتغیره (مانکووا) و تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا) بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان بر متغیرهای وابسته پژوهش تاثیر معنی داری داشته است و به طور معنی داری باعث کاهش نشخوار فکری و افزایش معنای زندگی و تحمل پریشانی شده است. پیشنهاد می شود، درمانگران حوزه روانشناختی جهت کاهش علائم روانی نامطلوب بیماران مبتلا به ام اس از درمان متمرکز بر هیجان بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

درمان متمرکز بر هیجان ، نشخوار فکری ، معنای زندگی ، تحمل پریشانی ، بیماری مولتیپل اسکلروزیس