کیفیت زندگی کاری معلمان در نظام آموزش و پرورش

تحقیق حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای به بررسی کیفیت زندگی کاری معلمان در نظام آموزش و پرورش کشور پرداخته است. کیفیت زندگی کاری در واقع نوعی فلسفه و نگرش به منابع انسانی است که کارکنان مهمترین منبع در سازمان هستند زیرا قابل اعتماد، مسئول و قادر به کمک های ارزشمندی هستند و باید با آنها با احترام رفتار شود. کیفیت زندگی کاری، فرآیندی است که به واسطه آن همه اعضای سازمان از طریق مجاری ارتباطی باز و مناسبی که به این منظور ایجاد شده در تصمیم هایی که بر شغل آنها به طور خاص و بر محیط کار آنها به طور عام اثر می گذارد. شناسایی عواملی که سبب بهبود کیفیت زندگی شغلی معلمان می شود، توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ارتقا سطح سلامت افراد جامعه را در پی خواهد داشت. کیفیت زندگی به عنوان اصطالحی کلی، مفهومی برای نشان دادن چگونگی برآورده شدن نیازهای انسانی و نیز معیاری برای ادراک رضایت و عدم رضایت افراد و گروه ها از ابعاد مختلف زندگی است. در این بین، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت به عنوان یکی از ابعاد این مفهوم کلی، مورد توجه محققان سلامت قرار گرفته است. چرا که این اعتقاد وجود دارد که اندازه گیری شاخص هایی چون مرگ و میر و امید به زندگی برای سنجش سلامت کافی نیست و سنجش سلامت عالوه بر آن بایستی در برگیرنده برآوردی از بهزیستی و رفاه نیز باشد، که این ویژگی ها در مفهوم کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نهفته است.

کلیدواژه ها:

معلم ، کیفیت زندگی کاری ، نظام آموزش و پرورش