رابطه بین سبک های فرزندپروری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

مقدمه: تحقیقات در حوزه روان شناسی تربیتی و جامعه شناسی آموزش و پرورش نشان داده اند که سبک های فرزندپروری می توانند تاثیرات عمیقی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. سبک های فرزندپروری شامل چهار دسته عمده می شوند: مستبدانه، سهل گیرانه، دموکراتیک و بی تفاوت. این تحقیق به بررسی رابطه بین این سبک ها و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته و هدف آن تحلیل چگونگی تاثیرگذاری این سبک ها بر موفقیت تحصیلی در مقاطع مختلف آموزشی است. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که سبک های فرزندپروری به طور مستقیم و غیرمستقیم بر رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان تاثیرگذار هستند و می توانند موجب تقویت یا تضعیف توانمندی های تحصیلی آن ها شوند. روش تحقیق: این تحقیق بر اساس مطالعات میدانی و بررسی پژوهش های پیشین به صورت کتابخانه ای، سعی دارد تا با تحلیل داده های جمع آوری شده از دانش آموزان و والدین آن ها در مدارس مختلف، رابطه میان سبک های فرزندپروری و پیشرفت تحصیلی را به طور دقیق تری بررسی کند. یافته ها: پیشرفت تحصیلی یک فرآیند پیچیده و چندبعدی است که تحت تاثیر عوامل مختلف فردی، اجتماعی و خانوادگی قرار دارد. در این میان، سبک های فرزندپروری به عنوان یکی از عوامل کلیدی، نه تنها بر موفقیت تحصیلی بلکه بر رشد اجتماعی، عاطفی و رفتاری کودکان نیز تاثیرگذار هستند. نتایج تحقیق های مختلف نشان داده اند که سبک های فرزندپروری دموکراتیک معمولا با خودپنداره مثبت، انگیزه بیشتر و عملکرد تحصیلی بهتری در کودکان همراه است. همچنین، پژوهش ها نشان داده اند که سبک های مستبدانه با کاهش عزت نفس و نگرش منفی به تحصیل مرتبط هستند. این در حالی است که سبک های بی تفاوت و سهل گیرانه نیز به طور غیرمستقیم می توانند به کاهش تالش های تحصیلی منجر شوند. نتیجه گیری: با توجه به این نتایج، ضروری است که والدین در انتخاب سبک های فرزندپروری خود دقت کافی را داشته باشند و در راستای ارتقاء پیشرفت تحصیلی کودکان از شیوه های آموزشی و تربیتی مناسب استفاده کنند. همچنین، پژوهش های بیشتر در این زمینه می تواند به شناسایی مکانیزم های دقیق تر و تاثیرات میان افزای این سبک ها بر پیشرفت تحصیلی کمک کند.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش و پرورش ، روان شناسی تربیتی ، دانش آموزان