ارزشیابی در آموزش علوم تجربی

این پژوهش به منظور بررسی ارزشیابی در آموزش علوم تجربی، به ویژه در مقطع سوم ابتدایی، انجام شده است. از آنجا که این تحقیق حاصل مطالعات کتابخانه ای است، در آن انواع راهبردهای ارزشیابی در آموزش علوم تجربی مورد بررسی قرار گرفته اند. آموزش علوم تجربی به عنوان یک فرآیند پویا و فعال، فرصتی را برای دانش آموزان فراهم می آورد تا از طریق فعالیت های متنوع و اندیشیدن به کسب تجربیات جدید پرداخته و در نهایت به تولید مفاهیم علمی و دانش علمی دست یابند. این فرآیند زمانی موثر است که معلم به خوبی روش های تدریس و محتوای آموزشی را بشناسد و از ابزارهای ارزشیابی مختلف، از جمله ارزیابی توصیفی، عملکردی، کارپوشه، پرسش و پاسخ و ارزشیابی پایانی، برای سنجش پیشرفت دانش آموزان استفاده کند. این روش ها اگر به طور منظم و هدفمند اعمال شوند، می توانند میزان یادگیری و پیشرفت علمی دانش آموزان را به طور دقیق و موثر نشان دهند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ارزشیابی در آموزش علوم تجربی باید فراتر از روش های سنتی باشد و به سنجش مهارت ها، نگرش ها و توانایی های علمی دانش آموزان بپردازد تا فرآیند یادگیری به طور کامل در ابعاد مختلف اندازه گیری شود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، راهبرد عملکردی ، علوم تجربی ، کارپوشه ، یادگیری فعال