مروری بر تاثیر مهارت های اجتماعی بر کیفیت روابط آموزشی و دستاوردهای تحصیلی در دانش آموزان

این مقاله مروری جامع به بررسی تاثیر مهارت های اجتماعی بر بهبود روابط آموزشی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان می پردازد. مهارت های اجتماعی، به عنوان مجموعه ای از توانایی ها و رفتارهای اکتسابی که به فرد کمک می کنند تا به طور موثر با دیگران تعامل کند، نقش حیاتی در تسهیل فرایند یادگیری و ارتقای کیفیت تعاملات در محیط های آموزشی ایفا می کنند. این پژوهش با مروری نظام مند بر منابع علمی موجود، به تبیین اهمیت مهارت های اجتماعی کلیدی مانند ارتباط موثر (کلامی و غیرکلامی)، گوش دادن فعال، همدلی، همکاری، حل تعارض و خودکنترلی می پردازد. همچنین، نقش این مهارت ها در بهبود انواع روابط آموزشی از جمله رابطه معلم-دانش آموز و رابطه دانش آموز-دانش آموز مورد بررسی قرار می گیرد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که برخورداری دانش آموزان و معلمان از مهارت های اجتماعی قوی منجر به ارتباطات موثرتر، همدلی بیشتر، تقویت همکاری و کار گروهی، مدیریت سازنده تعارضات و در نهایت ایجاد جو عاطفی مثبت در کلاس درس می شود. این روابط با کیفیت، به نوبه خود، انگیزه، مشارکت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را به طور معناداری ارتقا می بخشد. علاوه بر این، مقاله به ارائه راهکارهای عملی برای ارتقای مهارت های اجتماعی در محیط های آموزشی، از جمله آموزش مستقیم این مهارت ها، استفاده از روش های تدریس مشارکتی، ایجاد فرصت های تعامل اجتماعی و مدل سازی رفتار اجتماعی مناسب توسط معلمان می پردازد. در نهایت، بر اهمیت توجه به پرورش مهارت های اجتماعی در نظام های آموزشی و نقش کلیدی معلمان در این زمینه تاکید شده و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، روابط آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، محیط یادگیری ، دانش آموزان ، معلمان ، تعاملات آموزشی