استفاده از گیاهان دارویی در فضای سبز شهری

درکشور ایران اقلیم های متفاوتی وجود دارد، بنابراین تنوع گیاهان دارویی آن نیز زیاداست. بکارگیری این گونه ها در فضای سبز تنوع گونه ها و اکوتیپ ها (از نظر رنگ، فرم،اندازه و سازگاری) را دو چندان می کند و ضریب اطمینان موفقیت طرح و انعطاف طراحیبیشتر می شود. وجود گیاهان دارویی در فضای سبز نشانه ای از توانایی اقلیمی و احوال فرهنگی منطقه است. با توجه به اینکه برای رسیدن به استانداردهای بین المللی فضایسبز سرانه، به فضای سبزی با چند برابر سطح موجود نیازمندیم، سطح فضای سبز لازم چندبرابر خواهد بود و با وارد کردن گیاهان دارویی در فهرست گیاهان مناسب برای فضای سبزجامعه گیاهان دارویی گسترش قابل توجهی پیدا می کند. با کشت گیاهان دارویی در فضایسبز بخشی از هزینه های ریالی قابل بازیافت است و با توجه به نزدیکی این مکانها بهمراکز صنعتی و تجاری هزینه حمل و نقل نیز کاهش می یابد. کاشت گیاهان دارویی در فضای-سبز امکان آشنایی و افزایش آگاهی های اجتماعی، نسبت به گیاهان دارویی را فراهم میکند. اختصاص فضای سبز محیط های آموزشی به کشت گیاهان دارویی، زمینه برای تحقیق درجنبه های مختلف گیاهان دارویی را ممکن می سازد و سازگاری این گونه ها را معلوم میکند. یکی از راه های بسیار موثر در کنترل فرسایش خاک، بر جای گذاشتن بقایای گیاهان دارویی قبل از آیش است. بنابراین گیاهان دارویی در ارائه خدمات بوم شناختی نیزبسیار توانمند هستند. برخی گیاهان دارویی دارای حدود تحمل نسبتا خوبی به شوری،خشکی، قلیایی بودن خاک، تشعشع شدید خورشید، شرایط ماندابی، هرس شدید و ...هستند.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، فضای سبزشهری ، خدمات بوم شناختی