معرفی نسخه خطی شرح الاسماء الحسنی ،تالیف عبدالعزیز بن نصیر السمرقندی

مبحث اسماءالحسنی محل تامل و تحقیق بسیاری از محققان و عارفان و متکلمان بوده و موجب تالیف رساله های فراوانی در این زمینه شده است. این مقاله به معرفی و بررسی نسخه خطی شرح الاسماء الحسنی، تالیف عبدالعزیز بن نصیر سمرقندی، به تاریخ کتابت: ۸۷۴، پرداخته است. از این اثر دو نسخه شناخته شده است؛ نسخه کتابخانه چلبی عبدالله افندی در ترکیه و نسخه ای که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود. در این پژوهش افزون بر معرفی این نسخه خطی از حیث محتوا و مضمون برخی ویژگی های زبانی و ادبی آن نیز موردمطالعه و بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی با استناد به نسخه های خطی و باتکیه بر منابع کتابخانه ای است. دستاورد این تحقیق نشان می دهد که اگرچه ساختار متن معناگراست با این حال متن همراه با آرایش های لفظی است و به شیوه ای محررانه کتابت شده است . مولف بحث خود را از معانی لغوی آغاز می کند و سپس با استفاده از آیات، روایات، علوم ادبی و لغت، مباحث کلامی و فلسفی، به شرح و توضیح اسماءالحسنی می پردازد . شرح الاسماء الحسنی در واقع تلفیقی از شروح لغوی، روایی، کلامی و عرفانی است که برای درک بیشتر خواننده و بیان رساتر معانی، متن دارای اطناب است.

کلیدواژه ها:

اسماءالحسنی ، نسخ خطی ، نسخه شناسی ، شرح الاسماء الحسنی ، عبدالعزیز بن نصیرالسمرقندی ، تفسیر