تاثیرفعالیت های ورزشی گروهی وانفرادی برنگرش به فعالیت بدنی ومولفه های خلقی دانش آموزان غیرورزشکار دختر

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی گروهی و انفرادی بر نگرش به فعالیت بدنی و مولفه های خلقی دانش آموزان دختر غیرورزشکار است. این مطالعه با روش نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر غیرورزشکار مقطع متوسطه دوم بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه تجربی (گروهی و انفرادی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه نگرش به فعالیت بدنی و پرسشنامه خلق و خو (POMS) بودند. یافته ها نشان داد که هر دو نوع فعالیت ورزشی موجب بهبود نگرش به فعالیت بدنی و مولفه های خلقی می شوند، اما تاثیر فعالیت های ورزشی گروهی در مقایسه با فعالیت های انفرادی بر ارتقاء مولفه هایی نظیر سرزندگی، کاهش افسردگی، خشم و سردرگمی معنادارتر بوده است. این نتایج بر اهمیت طراحی برنامه های ورزشی گروه محور در مدارس برای ارتقاء سلامت روانی و نگرشی دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی گروهی ، فعالیت ورزشی انفرادی ، نگرش به فعالیت بدنی ، مولفه های خلقی ، دانش آموزان غیرورزشکار ، سلامت روان ، ورزش در مدرسه