تاثیر بازنگری در نقش معلم و محتوا بر ایجاد فضای یادگیری نوآورانه

در دوران معاصر، تحولات سریع علمی، فناوری و اجتماعی، نیازمند تغییرات اساسی در نظام های آموزشی و رویکردهای تدریس است. از این رو، بازنگری در نقش معلم و محتوای آموزشی به عنوان دو رکن اساسی فرآیند یاددهی-یادگیری ضروری به نظر می رسد. در این راستا، تغییرات نقش معلم از انتقال دهنده دانش به تسهیل گر، مربی و راهنما و همچنین تغییرات محتوای آموزشی از شیوه های سنتی و حافظه محور به روش های مبتنی بر تجربه، همکاری و فناوری بررسی شده اند. با تغییر در نقش معلم و طراحی محتوای آموزشی نوآورانه، می توان فضای یادگیری ای ایجاد کرد که در آن دانش آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری مشارکت داشته و مهارت های خلاقانه، تفکر انتقادی و حل مسئله را در قالب تجربیات واقعی و پروژه محور کسب کنند. همچنین، تاثیرات استفاده از فناوری های نوین مانند ابزارهای دیجیتال، پلتفرم های آنلاین و نرم افزارهای آموزشی در تسهیل این فرآیند به ویژه در ایجاد یادگیری شخصی سازی شده و ارتقای انگیزه و تعاملات اجتماعی دانش آموزان مورد تحلیل قرار گرفته است. تغییرات در این دو مولفه، یعنی نقش معلم و محتوای آموزشی، به طور قابل توجهی بر ارتقای کیفیت یادگیری، افزایش انگیزه و تسهیل فرآیند یاددهی-یادگیری موثر است. این فرآیند نه تنها موجب افزایش علاقه و مشارکت دانش آموزان در یادگیری می شود، بلکه آنان را برای مواجهه با چالش های دنیای پیچیده و دیجیتال امروز آماده می کند. در نهایت، این تحقیق بر لزوم هم راستایی معلمان، محتوای آموزشی و فناوری های نوین برای تحقق یادگیری نوآورانه و معنادار تاکید دارد و به اهمیت تحول در نظام های آموزشی به منظور پاسخ گویی به نیازهای فردی و اجتماعی در دنیای معاصر اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

معلم ، محتوا ، فضای یادگیری ، نوآورانه