طراحی مرکز مراقبت های بهداشتی به منظور جلوگیری از گسترش بیماری های فراگیر(پاندمیک)(COVID-۱۹) در بیمارستانهای تخصصی عفونی تهران

میکروبها بیشتر از همه جنگها در طول تاریخ موجب کشته شدن انسانها شده اند. تمامی کارشناسان روی تعریف اولیه پاندمی یعنی شیوع یک بیماری جدید در منطقه ای وسیع توافق دارند و به منظور دادن یک بیماری در لیست موارد پاندمیک۱ با فراگیر همواره سه شاخته را در نظر می گیرند شامل میزان گسترش بیماری، تعداد مبتلایان و سابقه قبلی به بیماری می شود. کلمه پاندمی با فراگیری جهانی از دهه ۱۶۰۰ میلادی تعریف شد و با مدتی با الگوهای بیماری های بهداشتی به درک مشترک منجر شد. پس از آن در دهه ۱۸۰۰ دانشمندان به درک الگوهای جدید از بیماریها و نحوه شیوع آن در سراسر جهان اقدام کردند. و در سال ۱۸۸۹ با شیوع انفلوانزا به عنوان شیوع یک بیماری برای اولین بار در سال ۱۸۳۱ شناخته شد. در طول قرن اخیر جهان کمتر با پاندمی های بسیاری مواجه شده است که شامل شیوع انفلوانزا در سال ۱۹۱۸ با ۵۰ میلیون تا ۱۰۰ میلیون نفر کشته و آلوده و در دهه ۱۹۸۰ شیوع ایدز با ۶۰ میلیون تا ۲۵ میلیون نفر برجای گذاشت و در سال ۲۰۰۹ به انفلوانزای خوکی که ۵۷۵ هزار نفر تلفات در طول یک سال برجای گذاشت. در نهایت کووید-۱۹ طی اعلام سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۰ به عنوان یک بیماری فراگیر جهانی اعلام کرد پاندمی های بعدی چه طبیعی باشد و چه ناشی از حمله میکروبی، جهان باید خود را برای مقابله با آن آماده کند. تجربیات پیش بیماری های پاندمیک حکایت از آن دارد که ناشی از جنگ های میکروبی خواهد بود. بنابراین بیش از مواجه شدن پاندمی و عقب تر شدن بیمارستانها و مراکز درمانی با سیل ورود بیماران و عدم وجود طراحی مناسب بخش های عفونی و از بین رفتن تعداد زیادی از بیماران، طراحی مناسب بیمارستانها به ویژه بخش های عفونی با قابلیت استفاده بهینه در صدر پروژه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

مراکز درمانی ، پاندمیک ، فراگیر