بررسی میزان رادیواکتیو در سیمان و ارائه راهکارهای کاهش اثر رادیواکتیو در استفاده از مصالح بتنی با تاکید بر سلامت مصرف کنندگان نهایی سازه

هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان رادیواکتیویته در سیمان و ارائه راهکارهای عملی برای کاهش اثرات آن در مصالح بتنی با تاکید بر سلامت مصرفکنندگان نهایی سازه انجام شده است. مطالعه حاضر درصدد است تا با شناسایی منابع رادیواکتیو در چرخه تولید سیمان و بتن، راهبردهایی فنی-سیاستی برای کاهش مواجهه ساکنین با پرتوهای خطرآفرین ارائه دهد. روش پژوهش: مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، مبتنی بر ترکیب تحلیلهای کمی و کیفی است. داده ها از طریق مرور نظاممند منابع علمی، تجزیه نمونه های سیمانی (با استفاده از طیف سنجی گاما) و بررسی استانداردهای بین المللی (IAEA، WHO) گردآوری شد. تحلیل آماری بر روی ۰۳ نمونه سیمان تولیدشده در مناطق مختلف ایران و ۵۱ مطالعه موردی جهانی انجام گرفت. یافته ها: • میانگین فعالیت رادیواکتیو سیمان های داخلی: ۸۷ Bq/kg (با دامنه ۵۴-۰۴۱ Bq/kg) • مناطق با خاک غنی از توریم (از جمله شمال شرق ایران): فعالیت رادیواکتیو تا ۰۸۱٪ باالتر از حد مجاز WHO. :راهکارهای کاهنده موثر ۱. جایگزینی ۰۲-۰۳٪ سیمان با سرباره کوره های فولادی (کاهش ۵۳٪ رادون) ۲. پوشش های نانویی TiO₂ بر سطوح بتنی (جذب ۰۹٪ رادون) ۳. سیستم های تهویه هوشمند با بازدهی ۵۸٪ در کاهش غلظت رادون داخلی

کلیدواژه ها:

رادیواکتیو ، سیمان ، مصالح بتنی ، سلامت ، رادون