بررسی ارتباط معماری پایدار ومحیطزیست هوشمند

امروزه شهر هوشمند را به عنوان راهکاری برای بهبود سیاستشهری، امنیت، توسعه و حکومت داری با استفاده از پیشرفت های فناوری اطلاعات برای بازآفرینی سرمایه انسانی، خلاقیت، نوآوری، آموزش، مشارکت، توسعه پایدار و مدیریت در نظر میگیرند. هدف اصلی این تحقیق بررسی تئوریک کاربرد محیطزیست هوشمند در مجتمع های مسکونی مسکن مهر در کشور است که به شناسایی زمینه ها و چالش های پیشروی بر عدم تحقق محیط زیست هوشمند در مسکن مهر پرداخته است. روش پژوهش با استفاده از روش نظریه کیفی و با استفاده از رویکرد سیستماتیک (رویکرد داده بنیاد اشتراوس کوربین) انجام شده است. یافتههای تحقیق از آن دارد که فراهم نمودن یک مدیریت یکپارچه در مجتمع های مسکونی مهر خاصه در اطراف آن با درنظرگیری ذینفعان و کنشگران متعدد دخیل در این فرآیند با عنایت به محیطزیست و طبیعت شهری موردنیاز بافت مسکن مهر جدید الزم بوده و در نهایت با ارتقای سطح ظرفیت نهادی سازمانی و مردمی، زمینه تعامل و ارتباطات مناسب این ذینفعان و کنشگران را به هدف دستیابی به محیطی خالق که از سرمایههای فکری، اجتماعی و هوش جمعی نهادها و زیرساختهای مادی خود برای مقابله با طیف وسیعی از مشکلات و چالشهایش بهره گیری مناسب بوده را فراهم می آورد که اعم آنارتباط با طبیعت و ها در موازنه محیط است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محیط زیست هوشمند ، نظریه داده بنیاد