بررسی اثربخشی مداخلات روانشناختی در بهبود سلامت روان و افزایش تاب آوری دانش آموزان در معرض خطر رک

هدف این مقاله بررسی تاثیر مداخلات روانشناختی در بهبود سلامت روان و افزایش تاب آوری دانش آموزان در معرض خطر است. دانش آموزانی که در معرض عوامل خطرزا مانند فقر، نابسامانی خانوادگی، خشونت خانگی یا افت تحصیلی قرار دارند، بیش از دیگران در معرض آسیب های روانی قرار می گیرند. این پژوهش با رویکرد تحلیلی-توصیفی و بر پایه مطالعات کتابخانه ای و مرور مقالات معتبر انجام شده است. در ابتدا به مفاهیم پایه ای همچون سلامت روان، تاب آوری، و شاخص های خطر در دانش آموزان پرداخته شده و سپس انواع مداخلات روانشناختی از جمله درمان شناختی-رفتاری، ذهن آگاهی، آموزش مهارت های زندگی و مداخلات مدرسه محور مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از تحلیل منابع نشان می دهد که مداخلات روانشناختی، به ویژه آن هایی که با مشارکت مدرسه، خانواده و گروه همسالان همراه هستند، می توانند به طور موثری در ارتقای سطح سلامت روان و افزایش تاب آوری این گروه از دانش آموزان نقش ایفا کنند. همچنین، وجود حمایت اجتماعی و آموزش های پیشگیرانه، نقش تعیین کننده ای در کاهش آسیب پذیری روانی این دانش آموزان دارد. یافته ها تاکید می کنند که طراحی و اجرای برنامه های جامع مداخله ای در سطح مدارس و خانواده ها می تواند بهبود چشم گیری در وضعیت روانی دانش آموزان در معرض خطر ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

مداخلات روانشناختی ، سلامت روان ، تاب آوری ، دانش آموزان در معرض خطر ، مهارت های زندگی ، حمایت اجتماعی